Ebeveynler ve Okullu Çocukları

Çocuğun dünyaya gelip büyüdüğü, yaşamın ilk duygularını oluşturduğu alanı ebeveynlerinin yanıdır. Güvenli alanı olarak benimsediği ilk yerdir dünyaya gözlerini açtığı yer. Çocuğunun gelişimini önemseyen ebeveynler çoğu kez bilinçsiz bir dinamik yaratarak çocuk için patolojik bağlanma biçimleri yaratırlar. Ebeveyn tutumlarını içeren bağlanma biçimleri;  çocukta değerliyim, yeterliyim, baş edebilirim gibi savunma mekanizmalarını var eder.

Çocuğunuzda yarattığınız bu savunma mekanizmalarını şu alanlarda mercek altına alabilirsiniz:

• Sizin olmadığınız bir ortama bırakıldığındaki tepkiselliği
• Okul çağı geldiğinde diğer akranlarıyla olan iletişimi
• Fiziksel ihtiyaçlarını ifade edebilme yeteneği
• Kendisine ait olan oyuncak, kitap, kalem vb eşyalarına olan bağlanma biçimi
• Akranlarıyla sosyalleşmeye verdiği direnci
• Sizin dışınızda bulunduğu alanları anlamlandırırken olumlu ve olumsuz söylemleri
• Akranlarının şiddeti karşısında savunma biçimleri
• Başka bir yetişkinin zarar verici davranışını anlamlandırma ve sizinle iş birliğine gitmesi

Yukarıda bahsedilen alanlar bilinçli ebeveynlik yaklaşımlarına rehberlik edecektir.

Unutulmaması gerekir ki; geçmişte küçük sınırlarda inşa edilen bebeklik ve ilk çocukluğun otorite ve güvenli alanın anne babadan çıktığında da yaşanabilir olmasıdır. Ve çocuğunuz sizin aynanızdır.